Ocena ta sama, jednak wrażenia całkiem inne.

Chciałbym zauważyć, że 'patologiczna historia' to zbyt mocne i nietrafione określenie. Patologia? Gdzie ją widzisz?
W tym, że rodzeństwo bez skrępowania okazuje nagość? W liberalnych rodzicach, którzy nie starają się narzucić dzieciom własnego toku myślenia, lecz pozwalają im myśleć samodzielnie? Jedna scena może być patologiczna - pierwsze spotkanie Matthew z ojcem bliźniaków - wtedy owszem, zgadzam się z określeniem 'patologiczny'.

"okazuje się,że rodzeństwo uprawia ze sobą seks;początkowo zrażony tym Matthew podejmuje grę i uprawia seks z Isabelle."
Być może nieuważnie oglądałem film, może istnieją różne wersje... W mojej wersji filmu Isabelle została rozdziewiczona przez młodego Amerykanina. Nie jest powiedziane, że francuska rodzina jest skażona kazirodztwem.

Lecz nie to jest najważniejsze w filmie. Należy zwrócić uwagę na poglądy postaci. Uważają się za wielkich koneserów sztuki, nazywają siebie "filmoznawcami", nie pracują, nie oglądają telewizji, nie interesuje ich otaczająca rzeczywistość.
W pamięć zapada narracja Matthew na samym początku filmu, gdy tłumaczy dlaczego on i inni członkowie tzw. "masonerii kinofili" zawsze siadają w pierwszych rzędach.

Mimo infantylnych bohaterów, wielu zbędnych dialogów i otoczki kontrowersji, brawa należą się za zdjęcia. Lustro w scenie z wanną, flashe z "Amatorskiego gangu", czy "Człowieka z blizną", czy też scena w kinie (ostatni rząd), bądź choćby nawet Venus z Milo.

The Dreamers jest filmem zapadającym w pamięć, lecz w tym przypadku nie świadczy to dobrze o tej pozycji.

PS W tym akurat przypadku nie jest istotne, czy lubisz filmy francuskie czy też nie. Bohaterowie posługują się głównie angielszczyzną, fakt - akcja dzieje się we Francji, lecz sam reżyser jest Włochem, więc nietaktem jest nazywanie filmu stricte francuskim.