Rolę Castillo zaproponowano Edwardowi Jamesowi Olmosowi, który grał tę postać w kultowym serialu. Aktor odrzucił jednak propozycję i zastąpił go Barry Shabaka Henley.
RZA został na początku zaproszony do tworzenia muzyki, jednak później zastąpiono go Organized Noize.
Jan Hammer, twórca muzyki do serialu, został ponownie zaproszony do współpracy przy nagrywaniu nowych wersji, lecz propozycję tę odrzucił.
Tom Cruise, Brad Pitt i Matthew McConaughey byli kandydatami do roli Sonny'ego Crocketta.
Denzel Washington, Samuel L. Jackson i Will Smith byli kandydatami do roli Ricardo Tubbsa.
W trakcie filmu, kilkakrotnie wąsy Sonny'ego zupełnie nagle zmieniają swoją długość, a raz nawet mają zupełnie inny styl.
Podczas ostatniej strzelaniny samochód, którym później Sonny ucieka wraz z Isabellą, traci przednie światła. W następnej scenie są one całe.
Paznokcie Isabelli, w trakcie całego filmu, kilkakrotnie zmieniają swoją długość.
W scenie wewnątrz baru, gdy Isabella opowiada Crockettowi, co stało się jej matce - następuje brak synchronizacji. Ruch jej ust nie pasuje do tego, co słyszymy z głośników.
W scenie, gdy Crockett i Isabelle płyną motorówką na Kubę, przez chwilę widać cień rzucany przez kamerę na koszuli Crocketta i szybie motorówki.
Trudi, która w wyniku wybuchu miała poparzone 15% ciała, na szpitalnym łóżku leżała na plecach. Wybuch miał miejsce za nią, czyli większość poparzeń powinno znajdywać się na plecach.
Podczas sceny na zewnątrz szpitala, gdy Crockett ładuje broń do bagażnika i otrzymuje telefon od Yero, pod jego koszulą widoczny jest kabelek i mikrofon.
Gdy będąc na statku Sonny tłumaczy e-mail, jako język źródłowy ustawia on angielski, a jako docelowy hiszpański. Jednak później, gdy naciska przycisk "tłumacz", otrzymuje translację z języka hiszpańskiego na angielski, czyli odwrotną.
W scenie, gdy Sonny sugeruje Isabelli, aby wycofała się ona z branży kolczyki aktorki poruszają się, gdy kamera pokazuje zbliżenie jej twarzy. Natomiast, kiedy chwilę później Isabella pokazana jest od tyłu, są one nieruchome.
Czarny Dodge Charger ma na metalowej kracie z przodu znaczek SRT. Oznacza to, że jest to model z 8-cylindrowym silnikiem o pojemności 6.1 litra (6.1L V8). Co ciekawe, na boku tego samego auta widoczna jest wartość 3.5, sugerująca, że samochód ma silnik 6-cylindrowy (V6).
Chwilę przed szturmem na przyczepę, Sonny powala na ziemię jednego ze strażników. W momencie gdy wstaje, można zauważyć, że odkleił się jeden z rzepów mocujących jego kamizelkę. Dosłownie sekundę później - gdy Crockett chowa się za drzewem (inne ujęcie kamery) - widzimy, że owe mocowanie jest znowu na swoim miejscu.
Podczas sceny na lotnisku, obserwujemy Isabellę dochodzącą do prawych, tylnych drzwi czarnego Range Rovera. Następuje zmiana kamery i widzimy jak wsiada ona do czarnego Forda Excursion, zaparkowanego po lewej stronie Rovera. Czyżby w ciągu ułamków sekund aktorka była w stanie przejść z jednej strony auta na drugą?
Na szybie odjeżdżającego radiowozu, który ma odeskortować do szpitala ranną Trudy, można dostrzec odbicie ekipy filmowej.
Gdy Crockett i Tubbs jadą na spotkanie z dowódcą - tuż po tym, jak ich informator rzucił się pod koła ciężarówki - u dołu osłony przeciwsłonecznej w ich Ferrari da się zauważyć światło, pochodzące od sprzętu oświetleniowego, który miał za zadanie rozjaśniać twarze aktorów podczas jazdy.
Kiedy w finałowej scenie dwie łodzie płyną obok siebie widać wyraźnie, iż jedna z nich ma niepoprawnie ulokowane światła nawigacyjne (czerwone po prawej stronie burty, zielone po lewej). Natomiast w drugiej z nich są już rozmieszczone prawidłowo, czyli odwrotnie.
W serii ujęć, kiedy Crockett i Tubbs dzwonią do centrali w tle widać kilka czerwonych zegarów. Zegary podczas rozmowy przeskakują naprzód o kilka minut i kilka sekund. W ostatnim ujęciu, przy końcu rozmowy, jeden z nich pokazuje, że licznik się cofnął z 49 na 48.
W scenie, gdzie Naomi Harris budzi się u porywaczy w zwiastunie można dostrzec światło słoneczne dochodzące przez okno. Problem jednak w tym, że wydarzenia, które mają miejsce od momentu jej porwania do pobytu w szpitalu toczą się między godziną drugą, a czwartą nad ranem.
Kiedy Sonny i Isabella rozmawiają o jej starym domu stojąc na balkonie w Hawanie, linia brzegu nie jest wcale podobna do prawdziwej "Malecon" w Vedado, Hawana.
W scenie, kiedy szef Aryjski dzwoni aby zmienić miejsce finałowego spotkania na stocznię, na zewnątrz jest nadal ciemno. Kiedy Tubbs i Crockett wyruszają na umówione miejsce niebo jest już znacznie jaśniejsze, a gdy docierają na spotkanie jest znów ciemne.
Film był kręcony m.in. w Miami na Florydzie (USA) oraz w Atlántydzie, Montevideo i Punta del Este (Urugwaj), Ciudad del Este (Paragwaj), Santo Domingo (Republika Dominikany) i przy wodospadzie Iguaçu (Brazylia).
Ujęcia z domu ciotki Isabell (Li Gong) zostały nakręcone w urugwajskim mieście Atlantida. Scenę sprzed rzekomo genewskiego banku sfilmowano natomiast na starówce stolicy tego kraju, Montevideo.
Zdjęcia na planie odbywające się w Republice Dominikany zostały chwilowo przerwane z powodu strzelaniny. Na zewnątrz hotelu, w którym realizowana była jedna ze scen doszło do wymiany strzałów pomiędzy miejscowym a żołnierzem z ochrony planu. Napastnik został obezwładniony.
Producentom towarzyszyły nieustanne kłopoty. W pewnym momencie zdjęcia zostały wstrzymane ponieważ jeden z ochroniarzy pracujących przy filmie został postrzelony. Prace opóźniło także uderzenie huraganu Katrina. Doprowadziło to do tego, że budżet produkcji wzrósł ze 125 milionów dolarów do ponad 150 milionów dolarów.
Filmowym autem Jamesa Crocketta (Colin Farrell) jest Ferrari F430 Spider. Wg producenta, jego maksymalna prędkość to 193 mile/h (ponad 310 km/h), a 0-60 mil/h (0-100 km/h) przyspiesza w zaledwie 3,9 sekundy.
Kwestie padające w kinowej wersji trailera...
- "We get down, if the play calls for it bud." [Crockett]
- "We can close each others eyes real fast, but then nobody's gonna make any money." [Tubbs]
...pochodzą z serialowego pierwowzoru - 15. odcinka (1. sezon), zatytułowanego "Smuggler's Blues".
Następujące łodzie zostały użyte przez Crocketta i Tubbsa podczas przewożenia kontrabandy z samolotu do centrum Miami: "Donzi 38 ZR", "Donzi 43 ZR" oraz "Donzi 38 ZF Daytona".
Karabin snajperski z charakterystycznym prostokątnym hamulcem wylotowym na lufie, z którego strzelali przestępcy to wielkokalibrowy karabin wyborowy Barrett M82 12,7mm.
Gazeta jaką w jednej ze scen czyta Mendoza to "El Mundo" - dziennik hiszpański.
Podczas kręcenia w Urugwaju, ekipa filmowa miała okazję z bliska zobaczyć, jak w rzeczywistości wygląda nielegalny handel w tym kraju. Co ciekawe, Michael Mann zdołał tam nawet zakupić (za jedynie $2) kopię pewnej, wyreżyserowanej przez siebie, produkcji - chodzi o "Zakładnika" z 2004 roku.
Hasła, jakimi film był reklamowany w Stanach Zjednoczonych to - "No Rules, No Law, No Order" - co w wolnym tłumaczeniu brzmi - "Brak zasad, brak prawa, brak porządku".
Product placement (reklama) w filmie zauważyć można różne promowane marki min. Adam Aircraft, Apple, Bacardi, Benelli, Bentley, BMW, Cadillac, Cadillac Escalade, Chevrolet, Chrysler, Cisco, Crown Royal, Dodge, Donzi, FedEx, Ferrari, GMC Yukon, Heckler & Koch, HP, Hyatt Hotels, IWC, Jack Daniel's, Mercedes, Milano's Pizza, Motorola, NBC, Nike, Nokia, Panasonic, Pepsi, Prada, Range Rover, Sama, Shell, Skater, Sony, Sony PlayStation, Southern Comfort, Toyota, Vacheron Constantin, Xbox.
Jak w oryginalnej wersji serialu TV, Crockett również jeździ Ferrari tym razem Ferrari F430. Detektywi w jednej ze scen poruszają się białym BMW M6, co może być hołdem dla białego Mercedesa Benza jaki mieli w pierwszym sezonie serialu.
Kiedy Sonny i Rico decydują się kontynuować współpracę z Yero, Tubbs cytuje The Eagles (angielska kapela z lat 70-tych) wypowiadając słowa "Let's take it to the limit one more time", które pochodzą z utworu "Take It To The Limit".
To Jamie Foxx jako pierwszy podsunął Michaelowi Mannowi pomysł zrobienia nowego Miami Vice podczas przyjęcia dla Muhammad'a Ali. Jamie przez 20 minut przekonywał dlaczego film powinien być zrealizowany. Przyczyniło się to do tego, że Michael Mann postanowił powrócić do tematu serialu, który sam kiedyś współtworzył.
Opierając się na artykule z Euroweb, garnitur Tubbs'a zaprojektował słynny projektant mody Ozwald Boateng.
Katamaran, którym Collin płynął na Kubę to Powerboat MTI 39 RP posiadający dwa silniki Mercury po 575KM każdy. Jego cena na aukcji internetowej osiągnęła wartość ponad 250 tys $.
Poprzez cały film, na ekranie przewija się wiele rozmaitych typów broni. Są to m.in. karabiny snajperskie "Barrett M82A1" (12.7 mm) i "Remington M24" (7.62 mm), karabinki szturmowe "Colt M4A1" (5.56 mm), "H&K G36C" (5.56 mm), "H&K G3A3" (7.62 mm) oraz "SIG 556" (5.56 mm), a także granatnik "H&K HK69" (40 mm) i strzelba "Benelli M4 Super 90" (18.2 mm).
Komputer FBI pokazuje, że Sonny Crockett urodził się 2 lipca 1970 roku.
Sonny Burnett (przykrywka Crocketta) - wg twórców filmu - urodził się 16 września 1962 roku, ma 173 cm wzrostu (5'8") i waży około 67 kg (147 lbs). Dla porównania, Colin Farrell jest wyższy - ma 180 cm wzrostu (5'11").
Tuż przed finałową strzelaniną, z głośników słyszymy utwór "In the Air Tonight" w wykonaniu formacji Nonpoint. W serialowym pierwowzorze, piosenkę pod tym samym tytułem zaśpiewał Phil Collins.
Naomie Harris - odtwórczyni roli Trudy Joplin - oprócz kręcenia "Miami Vice", brała jednocześnie udział w zdjęciach do innego filmu - "Piraci z Karaibów: Skrzynia umarlaka". Wsiadała wówczas w samolot do St. Vincent, gdzie w weekendy grała jako Tia Dalma.
Michael Mann (podobnie, jak miało to miejsce w przypadku serialowego pierwowzoru) zorganizował swoim "podopiecznym" trening, polegający na braniu udziału w prawdziwych akcjach, których uczestnikami byli policyjni tajniacy z Miami. Działania te potwierdził Colin Farrell.
Gdy Crockett i Tubbs przekazują informacje agentowi Fujimie (Ciarán Hinds), ten odpowiada "What's this have to do with the price of tea in China?" To dokładnie te same słowa, jakimi w filmie "Informator" (również autorstwa Michaela Manna) z 1999 roku posłużył się Russell Crowe.
Numer odznaki Sonny'ego Crocketta to 447C1292 (wypowiada go Colin Farrell, a chwilę później potwierdza to filmowy komputer FBI).
Ekskluzywne samochody, które możemy podziwiać w filmie, to m.in. Ferrari F430 Spider F1 (2006), Cadillac DTS (2006), Dodge Charger (2006), Bentley Continental GT (2005), Land-Rover Range Rover Supercharged "L322" (2005), Chrysler 300 C (2005), Dodge Ram (2005), Cadillac Escalade ESV (2004), BMW 645Ci "E63" (2004) i Chrysler Pacifica (2004).
Żeby wprowadzić widza w środek akcji reżyser zupełnie zrezygnował z napisów początkowych. Tytuł filmu pojawia się dopiero na końcu.
We wszystkich europejskich reklamach filmu Colin Farrell był wymieniany jako pierwszy. W reklamach amerykańskich to Jamie Foxx zajmował pierwsze miejsce.